Uveitis

Gepubliceerd op dinsdag 15 oktober, 2024

Sinds de komst van dr. De Sutter is het zorgportfolio binnen de oftalmologie in Vitaz uitgebreid met de behandeling van vergevorderde uveitis. Naast uveitis is dr. De Sutter ook gespecialiseerd in medische retina, een vakgebied dat zich richt op aandoeningen van het netvlies, zoals diabetische retinopathie en leeftijdsgebonden maculadegeneratie.

Uveitis is een ontsteking van de uvea, het middelste en vaatrijke gedeelte van het oog. De uvea bestaat uit drie delen: de iris, het corpus ciliare en het vaatvlies (choroidea). Afhankelijk van de locatie van de ontsteking, wordt uveitis ingedeeld in verschillende vormen zoals anterieure, intermediaire en posterieure uveitis, of een combinatie hiervan (panuveitis). Hoewel scleritis (ontsteking van de sclera) en episcleritis (ontsteking van het oppervlakkige bindweefsel) verwant zijn, vallen deze technisch gezien niet onder uveitis. Uveitis treft tussen de 17 en 52 mensen per 100.000 per jaar, afhankelijk van de bevolkingsgroep en geografische ligging, en is verantwoordelijk voor 10-15% van de gevallen van blindheid in ontwikkelde landen.

Een uveitis in de acute fase wordt meestal gekenmerkt door een pijnlijk rood oog, al dan niet met symptomen als een irregulaire of nauwe pupil en/of fotofobie en/of visusdaling. Welke symptomen en klachten voorkomen, is afhankelijk van de plaats en de oorzaak van de ontsteking. De verschillende vormen van uveitis zijn ingedeeld volgens de anatomische locatie en hebben ieder een eigen klachtenpatroon en differentiaaldiagnose.

Bij uveitis anterior, die zich in de voorste oogkamer bevindt, presenteert de patiënt zich meestal met roodheid van het conjunctiva, vooral rondom de limbus, samen met oogpijn en lichtgevoeligheid. Soms kan de ontsteking in de voorste oogkamer ook tot verminderd zicht leiden.

Bij intermediaire uveitis, waarbij de ontsteking in het glasvocht of de perifere retina optreedt, heeft de patiënt vaak last van verminderde gezichtsscherpte en floaters, zonder roodheid van het oog.

Posterieure uveitis, die zich in de retina voordoet, veroorzaakt meestal weinig klachten, tenzij de ontsteking zich in de macula of papil bevindt, wat kan leiden tot duidelijke visusdaling en soms klachten van mouches volantes (floaters).

Bij kinderen kan de presentatie afwijken. Zo hebben sommige kinderen met juveniele idiopathische artritis (JIA) een anterieure uveitis zonder klachten. Een kind met oogklachten van welke aard ook, dient bij twijfel te worden doorverwezen naar een oogarts.

Uveitis kan door verschillende factoren worden veroorzaakt, waaronder auto-immuunziekten (sarcoidosis, MS, etc), infecties (oa toxoplasmosis, hiv, syfilis etc) en trauma. Vaak blijft de oorzaak echter onbekend. Een grondig oogheelkundig onderzoek en uitgebreide anamnese zijn essentieel voor het vaststellen van de oorzaak en ernst van de ontsteking. Een uveitis screening (bloedafname en medische beeldvorming) wordt bij alle patiënten met een nieuwe diagnose van uveitis uitgevoerd, met uitzondering van patiënten in de eerste episode van milde uveitis anterior die binnen zes weken reageert op lokale therapie.

Een snelle en accurate diagnose is cruciaal omdat uveitis zonder behandeling blijvend zichtverlies kan veroorzaken, zowel door de ontsteking zelf als door complicaties (zoals macula-oedeem, netvlieslittekens, cataract en glaucoom). De behandeling hangt af van de ernst en oorzaak van de ontsteking. Deze kan variëren van ontstekingsremmende oogdruppels, peri-oculaire injecties en systemische therapieën (zoals corticosteroïden, methotrexaat, biologicals etc). Bij complexe gevallen is vaak samenwerking met andere specialismen, zoals reumatologie, nodig om zowel de oogproblemen als de onderliggende systemische oorzaken van de ontsteking te behandelen.