COVID-19 studie binnen Vitaz in samenwerking met UHasselt en UZA: nothing is impossible!
Gepubliceerd op donderdag 29 juni, 2023
Op 21 juni 2023 werd de COVID-studie die van mei 2020 tot maart 2021 binnen de muren van Vitaz liep in samenwerking met UHasselt en UZA gepubliceerd in het prestigieuze European Respiratory Journal.
Een studie om trots op te zijn doordat de overgrote meerderheid van de patiënten in Vitaz zijn geïncludeerd onder leiding van Elien De Waele (adjunct-hoofdverpleegkundige longziekten-oncologie) tijdens de drukste COVID-periode (mei 2020 – maart 2021). Deze studie kon enkel succesvol verlopen door een uitstekende samenwerking tussen verpleegkundigen van de COVID-diensten, de artsen en het labo.
We laten Elien De Waele graag aan het woord:
“Toen ik aan het begin van de pandemie de vraag kreeg van dr. Pieter Goeminne om mee te werken aan een COVID-studie, heb ik niet getwijfeld. Ik wou zo meer inzicht krijgen in het ontstaan en verloop van COVID. Bovendien kreeg ik zo de mogelijkheid om kennis te maken met wetenschappelijk klinisch-epidemiologisch onderzoek. De onderzoeksopzet was om na te gaan of er een verband was tussen de ernst van een COVID-infectie en de blootstelling aan luchtvervuiling. Luchtvervuiling is één van de belangrijkste risicofactoren tot ontwikkelen van ernstige luchtwegaandoeningen”.
“Er werden zowel bloed- als urinestalen onderzocht op korte en lange termijn blootstelling aan luchtverontreiniging. Dit om na te gaan of blootstelling aan luchtvervuiling en geaccumuleerde zwarte koolstofdeeltjes in het bloed geassocieerd konden worden met de ernst van een COVID-19-infectie. De duur van een ziekenhuisopname en een opname op de afdeling Intensieve zorgen werden als variabelen meegenomen in de studie.”
“Waarin deze studie zich onderscheidde van andere Europese onderzoeken was het individuele ziekteverloop tegenover bevolkingscijfers of lokale data.
Naarmate er sterkere luchtverontreiniging was dichtbij de woonplaats van de patiënt één week voor ziekenhuisopname, hadden patiënten een langere opnameduur in het ziekenhuis.”
Conclusie 1
Patiënten die één week voor ziekenhuisopname werden blootgesteld aan een fijnstofconcentratie (PM2.5) van 16 microgram per kubieke meter, verbleven gemiddeld vier dagen langer in het ziekenhuis dan een patiënt die werd blootgesteld aan een fijnstofconcentratie van 9 microgram per kubieke meter. Dit zijn geen al te hoge fijnstofconcentraties. De studie geeft weer dat de kans voor een ernstige covidinfectie al begint te verhogen bij relatief lage luchtvervuiling, dus niet pas als de grenswaarden voor fijnstof, roet of stikstofoxiden worden overschreden.
Conclusie 2
Patiënten opgenomen op een intensieve zorgenafdeling hadden een grotere blootstelling aan hogere concentraties luchtvervuiling één week voor de opname dan patiënten die verbleven op een gewone covidafdeling. Langdurige blootstelling aan luchtverontreiniging werd in verband gebracht met de nood aan mechanische ventilatie en het toedienen van vassopressoren in de behandeling voor covid. Deze studie bewijst dat er een rechtstreeks verband is met luchtvervuiling en het risico op ernstige covidinfecties.
Conclusie 3
De EWS-score werd als een individuele variabele geïncludeerd. Patiënten die één week voor de opname werden blootgesteld aan hogere concentraties luchtvervuiling hadden een hogere EWS-score op het moment van ziekenhuisopname.